Bivši guverner Čukotskog autonomnog okruga, a sada 10. na listi najbogatijih građana Rusije prema Forbesu (i 9. u sličnoj ocjeni britanskih građana) - sve je u vezi s Romanom Abramovičem. Od 2019. njegovo bogatstvo procjenjuje se na 12,4 milijarde dolara. Ali jednom je počeo s proizvodnjom plastičnih igračaka.
Biografija i lični život
Roman Abramovič rođen je 24. oktobra 1966. godine u Saratovu. Njegov otac Arkadij radio je u Ekonomskom vijeću (državno tijelo teritorijalne uprave nacionalne ekonomije) Komi ASSR-a. Roman je izgubio oca u dobi od četiri godine kada je smrtno stradao u nesreći na gradilištu. Majku je izgubio i ranije. Irina je umrla kad je Roma imala samo godinu dana.
Poznato je da je porodica imala tešku istoriju i prije ovih tragičnih događaja. Djed i baka budućeg biznismena (Nakhim Leibovich i Toybe Stepanovna) živjeli su u Bjelorusiji prije Prvog svjetskog rata, zatim u Litvaniji. Deportacije u junu 1941. rezultirale su deportacijom porodice u Sibir. No, supružnici zajedno nisu stigli do mjesta progonstva: bili su podijeljeni u različite automobile, nakon čega su se izgubili iz vida. Toybe je sama odgojila tri sina.
Nakon smrti roditelja, Romana je preuzela porodica njegovog ujaka Leiba Abramoviča. Rom je odrastao u Ukhti, a zatim u Moskvi, gdje se 1974. preselio k svom drugom ujaku Abramu Abramoviču.
1983. godine, nakon završene srednje škole br. 232, Roman Abramovič se vratio iz Moskve u Uhtu, gde je ušao u industrijski institut. Studiranje na šumarskom fakultetu nije ga previše fasciniralo, ali uspio je pokazati organizacione sposobnosti. Ne postoje zvanične informacije o diplomiranju na ovom univerzitetu.
1984. godine Roman Abramovič je pozvan u vojnu službu. Proveo je dvije godine u vodu artiljerijskog puka u Vladimirskoj oblasti.
Roman Arkadijevič se prvi put oženio Olgom Lysovom, rodom iz Astrahana, ali brak nije dugo potrajao. Druga supruga Irina Malandina, koja je nekada radila kao stjuardesa, rodila mu je petoro djece: Anu, Arkadiju, Sofiju, Arinu i Ilju. U martu 2007. godine Roman Abramovič se razveo od nje. Treća supruga bila je dizajnerica Daria Zhukova. Rodila je poslovnog čovjeka 2009. godine, sina Arona, Aleksandra i 2013. kćerku Leju. U ljeto 2017. godine postalo je poznato o prekidu odnosa između Darije i Romana.
Karijera
Prvo mjesto rada Romana Abramoviča bio je SU-122, koji je pripadao povjerenju Mosspetsmontazh. Tamo je radio kao mehaničar od 1987. do 1989. godine.
Otprilike u isto vrijeme, čovjek je shvatio da budućnost pripada poslu i, osjećajući u sebi poduzetničku crtu, stekao je zadrugu Uyut. Zvanično, kompanija se bavila proizvodnjom igračaka od polimera. Valery Oyf i Evgeny Shvidler, koji će kasnije upravljati Sibneftom, postali su partneri Romana Abramoviča.
Početkom 90-ih, Roman Arkadievich otvorio je veliki broj kompanija: od dioničkih društava do pojedinačnih privatnih preduzeća. Zarađuje novac u takozvanom malom preduzeću. Prvo u proizvodnji, a zatim u trgovini i posredničkim poslovima. U određenom periodu svog života sklapa prijateljstva s bliskim umom Borisu Berezovskom, kao i sa najužim krugom šefa države, ruskog predsjednika Borisa Jeljcina. Smatra se da su upravo te veze bile iz kategorije "korisnih" i pomogle Abramoviču da postane vlasnik naftne kompanije Sibneft.
1995. godine 28-godišnji biznismen Roman Abramovič i njegov prijatelj Boris Berezovski započinju veliki projekat. Oni će stvoriti jedinstvenu vertikalno integrisanu naftnu kompaniju, koja će se zasnivati na Rafineriji nafte Omsk i Noyabrskneftegaz (oba preduzeća su tada bila dio Rosnjefta). Već u ljeto 1996. Abramovič je postao jedan od članova odbora direktora dioničkog društva Noyabrskneftegaz, kao i šef moskovske podružnice Sibnefta (do septembra iste godine postao je članom upravni odbor preduzeća).
Generalno tužilaštvo, koristeći metodu računarske analize, zaključilo je da je jedan od razloga za neizvršenje obaveza u Rusiji 1998. godine špekulacija na tržištu državnih kratkoročnih obveznica. A Roman Abramovič je bio umešan u ove špekulacije. O tome piše bivši glavni tužilac države Jurij Skuratov u svojoj knjizi "Ugovori u Kremlju: Posljednji slučaj tužioca".
O Romanu Abramoviču i njegovim aktivnostima mediji su prvi put počeli pričati tek u novembru 1998. Bivši šef službe osiguranja ruskog predsjednika Aleksandar Korzhakov rekao je da je taj biznismen "blagajnik" Jeljcinove pratnje. Rusi su takođe saznali da Abramovič plaća sve hirove Jeljcinove ćerke Tatjane Djačenko i njenog zaručnika Valentina Jumasheva. Mediji su takođe pisali da je Abramovič finansirao Jeljcinovu predizbornu kampanju 1996. godine (poznata turneja svih ruskih estradnih zvijezda pod sloganima "Jeljcin je naš predsjednik" i "Glasaj ili izgubi").
1999. godina je završila vrlo dobro za Romana Abramoviča. Njegovo bogatstvo bilo je 1,4 milijarde dolara. Inače, iste 1999. godine biznismen se okuša u politici. Izabran je za zamjenika Državne dume u jednoj od mandatnih izbornih jedinica na Čukotki. Nikada nije postao član nijedne frakcije, ali od veljače 2000. član je odbora za probleme sjevera i dalekog istoka.
U decembru 2000. izabran je za guvernera Autonomnog okruga Čukotka. Mediji su tada napisali da je Abramovič težio poboljšanju životnog standarda lokalnog stanovništva i razvoju regije na sve načine. Za to je uložio vlastita sredstva.
U ljeto 2003. godine, Roman Abramovič postao je vlasnik engleskog nogometnog kluba Chelsea, koji je tada bio na rubu propasti. Mnogi mediji pisali su da bogataš razvija strani sport od ruskog novca. Međutim, provlačile su se informacije prije toga da će Abramovič kupiti CSKA, ali dogovor je propao.
Od ljeta i jeseni 2003. godine, Sibneft su stalno pod nadzorom Poreske inspekcije i Glavnog tužilaštva. Još jedan pokušaj spajanja kompanije sa Yukosom nije uspio. Ubrzo Abramovič odlučuje prodati prve udjele u Aeroflotu, IrkutskEnergu, RusPromAvto, Ruskom aluminijumu, Krasnojarskoj hidroelektrani, a zatim i Sibneftu. Tokom ovog perioda svog života, on zapravo živi u Velikoj Britaniji, ali još uvijek drži mjesto guvernera Čukotke.
Predsjednik Vladimir Putin je 16. oktobra 2005. godine Abramoviča predstavio na ponovno imenovanje za šefa regionalne administracije. Duka Čukotka odobrila je 21. oktobra biznismena na njegovom položaju. On će biti guverner do 3. jula 2008. godine, kada Dmitrij Medvedev, koji je do tada postao predsjednik, ukida svoje ovlasti. Kasnije će Abramovič ipak dati svoj doprinos politici Čukotskog autonomnog okruga, zauzimajući mjesto predsjedavajućeg lokalne Dume.
U proljeće 2018. Velika Britanija pooštrila je zahtjeve za vize za investitore. Abramovič je postao državljanin Izraela. Posedovanje pasoša iz ove zemlje otvorilo je mogućnost posete Velikoj Britaniji bez viza.
Šta sad?
Sada Roman Abramovič ima 52 godine. Rijetko daje intervjue, a medijsko zanimanje za njega praktično je zamrlo. Koliko sada zarađuje gotovo je nemoguće izračunati. Pouzdano se zna da aktivno ulaže u poslovne ljude koje smatra perspektivnim.
Donedavno ga je često mogao viđati na događajima posvećenim savremenoj umjetnosti. Aktivno, prema štampi i Internet štampi, podržava ruski fudbal. Bavi se dobrotvornim radom. Na primjer, 2006. godine donirao je 26 hektara zemlje u Moskovskoj regiji u vrijednosti od oko 52 miliona dolara, tako da je na ovom mjestu sagrađena Moskovska škola menadžmenta Skolkovo.
Roman Abramovič posjeduje vilu u zapadnom Sussexu (vrijedna 28 miliona funti), penthouse u Kensingtonu (29 miliona funti), kuću u Francuskoj (15 miliona funti), petospratnu vilu u Belgraviji (11 miliona funti), vikendicu u Knightsbridgeu (18 miliona funti), kućama u Saint-Tropezu (40 miliona funti), daćama u moskovskoj regiji (8 miliona funti). Poslovni čovjek ima posebnu slabost prema lijepim i velikim vozilima. Vlasnik je jahte Ecstasea, koja ima svoj bazen i tursko kupatilo (procijenjeno na 77 miliona funti). Njegova jahta Le Grand Bleu (60 miliona funti) ima vlastitu heliodrom. Yacht Eclipse drži rekord u vrijednosti od 340 miliona eura. Riječ je o brodu od 170 metara sa čeličnim trupom nepropusnim od metaka i blindiranim prozorima. Sposoban je najaviti raketni napad zahvaljujući njemačkom sistemu upozorenja. Jahta ima hangare i dva helikoptera.
